вторник, 28 февраля 2012 г.
Гумарэска
“Возера”
На возеры ціхенька ў гушчы сяджу,
На поплаў, што з вуды, гадзіну гляджу.
На месцы я першы прыйшоў у цішы,
На крупы таўкае то мабыць ляшчы.
І вось тры гадзіны ўзіраю няспынна,
І гэтыя ж столькі цягаюць гасцінна.
І здалася б добра, усеўся няблага,
І люду няма, недалёка карага.
Ды сталі паціху сумненні з’яўляцца,
Ды колькі ж то можна ляшчам заляцацца.
Ды неяк ні рыбы няма ні зяліны,
Ды пэўна рыбак сярод дрэў я адзіны.
Тут хутка ўжо скончыцца крупаў прыпас,
Тут трэба, каб торба была як каўбас.
Тут бачу раптоўна якоесці дзіва,
Тут поплаў узяўся да нізу рупліва.
У справе такой не патрэбна спяшацца,
У дадзены момант усё можа стацца.
У напрузе такой і няспынным змаганні,
У торбу рапуху кладу ў пазаранні.
Невытрымаў, плюнуў на вуду і лоўлю –
Не-е тут насяджу я не рыбу, а горбу.
Не вывудзіць з’есці здаецца мне рэдка.
І раптам гляджу на зваротным баку,
І трапіла ж выйсці сюды дураку!
І як не заўважыўся надпіс тады –
“Абходзце балота, тут грузка сябры!”
Ярлыки:
гумарэска
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
0 коммент.:
Отправить комментарий