вторник, 10 апреля 2012 г.
Нібыта тысяча пылінак
Нібыта тысяча пылінак
Імжыць завея за акном.
Закуты ў снег стаіць прыпынак,
Машын чароды слізгаюць радком.
Стаю, чакаю на прыпынку.
Цябе, у думках час прынёс.
Мароз кусае, не дае супынку,
Хапае шчокі, рукі, нос.
Успамінаю вечары, што разам,
Праводзім мы з табой удваіх.
І сэрца сагравае жарам,
Пяшчота подыхаў тваіх.
Не заўважаю больш завеі,
Мароз раптоўна дзесці знік.
Мяне аб родных думкі грэлі,
А больш той вобраз, што ў думках узнік.
понедельник, 9 апреля 2012 г.
Аб ёй...
Я міжволі звяртаю ўвагу,
Ад кахання згубіў раўнавагу.
Добра гэта, ці дрэнна? –
Разважаю ў сабе задуменна.
Меркаванні мае, што няблага,
Бо ў сэрцы ад полымя смага.
Яно б’ецца хутчэй чым звычайна,
А ў душы, цеплыня ўсталявалася дбайна.
Твая ўсмешка і погляд лагодны
Усхвалявалі мой розум халодны.
Гэткі позірк, нібыта жаданне,
Усёй істоты, душы, хваляванне.
среда, 4 апреля 2012 г.
Гумарэска
Пра *****
Разломаны ложак, падручнікаў куча,
Заўважылі пэўна: вось гэта падуча!
Далёка ж ад справы на сам рэч,
То мой каляжанін сышоў прэч.
Разломаны ложак, падручнікаў куча,
Заўважылі пэўна: вось гэта падуча!
Далёка ж ад справы на сам рэч,
То мой каляжанін сышоў прэч.
вторник, 3 апреля 2012 г.
Зазірнуць наперад
Красавік пачынаецца няблага: завеі, дажджы, то тут то там сонца выглядае. Вось і мароз не заставіў сябе доўга чакаць. Але гэта ўсё капрызы надвор’я.
Ёсць і яшчэ “лепшыя” навіны – хуткія дзяржіспыты ўжо вось-вось наступяць на пяты. Толькі гэта інфармацыя нейкая так сабе, хочацца ўжо пазітыву якога-небудь нарэшце… Толькі дзе ж яго возьмеш, ні працы, ні фінансаў, ні добрага сонечнага надвор’я, каб хоць душа парадавалася.
Подписаться на:
Сообщения (Atom)